narcotraficantes

Unha vergonza nazonal,

unas fotos que representan

a indignidade da clase política,

atrás fican as palabras de Zaplana,

“eu estou niso para forrarme”,

perdidos nalgún cartafol

do caso Naseiro,

ise persoeiro que chegou a ministro

ríndose de toda a poboación,

uns electores que diste xeito retrátanse.

Hai quen dimite,

pero para iso hai que viaxar ó estranxeiro,

aló onde nos bota o señor Feijoo,

que nos fecha as portas de entrada,

e logo pídenme que o respete,

mediocre figura que me expulsa da terra,

que sae a pasear con narcotraficantes,

que desfruta do seu bon estilo de vida,

namentras o resto condenado

tentamos sobrevivir a pesares do pouco ar

que nos deixa.

Unha vergonza nazonal,

unha cobardía ata o extremo,

as xustificacións son un insulto

para quen inda pode pensar,

non é o caso dos conservadores

apoltronados no Parlamento,

vendo a vida pasar,

enchendo os seus petos cos cartos

extirpados ós contribuíntes,

para non facer nada,

para pasalo ben en iates

e repartir axudas públicas a narcotraficantes.